مدح و شهادت حضرت زینب سلام الله علیها
ای وقــــار تـو وقــار پـنــج تـن گـردش تـو در مـــدار پـنـج تـن خـطبـه هایت، ذوالـفـقـار پنج تن ای هــمـه دار و نــدار پـنـج تـن عـفّت و شـرم و حـیا پـابست تو آسـمان ها و زمـین در دسـت تو احـترامات تو پا بـرجا که هست ما مگر مردیم این جان ها که هست ذوالفـقار حضرت مولا که هست بر حـریمت پرچـم سقا که هست نبـش قـبر تو خـیـال بـاطل است قـبلۀ دل ها به سـویت مایل است ای نَـمـای تـو نَـمـای مـرتـضـی آیــه هـای «انّــمـا» ی مـرتـضی زیـنـتـی هـسـتی برای مرتـضی خطبه هایت خـطبه های مـرتضی ذوالـفـقـار نُطـق تو کولاک کرد کوفیان را یک به یک در خاک کرد نذر کـردی با بـرادر باشی و... پای به پای او مکرّر باشی و... حافـظ اسـرار مـادر بـاشی و... یک تنه ماننـد لشکـر باشی و... هـدیـه ات تـقـدیـم بر اربـاب شـد دسـته گـل هایت گـلاب نـاب شد ای عقـیله! عقل ها حیران توست «آفرینش» بیتی از دیوان توست دست ها بر رشتـۀ دامـان توست شهر کوفه گوش بر فرمان توست «اُسکُتوا» گفتی همه ساکت شدند زنگ ها بی زمزمه ساکت شدند مــرتــضــای دوم مــایــی شـمـا انـعـکـاس نــور زهــرایـی شـما نــقــطـۀ عـطـف تــولّایـی شـمـا راوی «الّا جــمــیـلا» یـی شـمـا ای «خلیله»! ای که هستی بت شکن! جای زینب مینویسم «شیر زن» کعبـۀ ماتـم شدی یک سال و نـیم موسفید و خم شدی یک سال و نیم سوختی و کم شدی یک سال و نیم وارث «آدم» شدی یک سال و نیم گـریه هایت ســوزناک و آتـشـین روضه می خواندی دم آخر چنین: ای بـرادر! ســایــۀ روی سـرم! ای حسین جان! ای غریب مادرم! رفـتـی و بی تـو بـدون یــــاورم بـی عـلــمــدار و عــلیِ اکـــبـرم مثــل تو در زیــر نــور آفـتــاب پـهـن کـردم بـستـرم را با شتاب یـادم آمـد از حـــرم دل کـنـدنـت بــوسـه هـای مـادرم بـر گـردنت یــادم آمــد زخــم هـای بـر تـنت بـا تــمـاشـای گـل پیــراهـنـت... خـاطـرات کـربـلایت زنـده شـد کـوفـه و شـام بـلایت زنــده شـد کوچه و بازار شام ای وای وای سنگ های پشت بام ای وای وای هتک حرمت بر امام ای وای وای مــردمـــان بــی مـــرام ای وای دشـمـنـت با بی حـیـایـــیِ تــمـام خـیزران میزد به لب هایت مدام |